Herken je dat? Dat je nu – als volwassene – je “rotzooi” van vroeger op aan het ruimen bent.
Dat je zoekt naar wie je nu eigenlijk in de kern bent en zou willen zijn? En dat het verdomd moeilijk en pittig is om die patronen te doorbreken en te worden wie je ten diepste bent.
Wat zou het heerlijk zijn als jouw kind die weg niet helemaal hoeft te gaan. Maar nu al leert: ik ben goed zoals ik ben. En ik mag mijn eigen weg gaan.
Dat is wat ik ieder kind gun.
Heb je daar graag hulp bij? Of wil je het er eens over hebben, zodat je anders kan kijken naar je eigen kind ( en uiteindelijk ook naar jezelf)?
Laat het me weten, dan maken we een afspraak.
Hallo hallo